Ivette Diaz (65) woont al 26 jaar in haar vrolijk gedecoreerde 3-kamer bovenwoning in Almere Centrum. Eigenlijk wil ze nooit meer weg. Maar, ze vraagt zich ook weleens af waar ze wil wonen als ze écht oud is.
“Toen ik 26 jaar geleden voor het eerst in deze woning kwam, moest ik wel even slikken. Wat een ellende dacht ik. Maar, wat ben ik blij dat ik toen ‘ja’ zei. Want na drie maanden klussen, zag de woning er totaal anders uit. Mijn lievelingsplek in dit huis is de keuken. Daar mag ook niemand anders komen. Mijn kinderen weten dat. Ik ben hem nu aan het leegruimen. Ik krijg namelijk van de Alliantie een nieuwe keuken. De kastjes zijn eigenlijk nog prima, maar de gootsteen blijft maar lekken.”
Nu kan ik nog traplopen, maar straks misschien niet meer. Dat moment wil ik in ieder geval voor zijn.
“Op mijn koelkast hangen allemaal gekleurde magneten. Een tijdje terug hing de deur zo vol, dat de deur nog amper open kon. Nu dus even geen nieuwe mageneten meer. Ook mijn keukenkastjes waren eerst beplakt met felgekleurde stickers. De rest van mijn huis is ook gevuld met bontgekleurde schilderijtjes en beeldjes. Ik houd wel van wat tropische vrolijkheid in mijn huis.”
“Hoor je hoe stil het hier is? Dat is altijd zo. Ik heb hele rustige buren. Maar ook buiten op straat, is het stil én veilig. Mijn dochters zijn niet voor niets in deze buurt blijven wonen. Ik wandel al 19 jaar, 5 dagen per week ’s ochtends om 06.00 uur voor mijn werk naar het station. En ik heb me nog nooit onveilig gevoeld. Ik werk in Weesp bij een bedrijf dat luxe broodjes maakt, bijvoorbeeld voor ziekenhuizen en koffieketens. Ik heb het naar mijn zin en heb ontzettend lieve collega’s. Toen ik 65 werd, zetten ze me in het zonnetje. Nietsvermoedend liep ik die dag de keuken in. Ineens stonden ze daar allemaal en zongen luidkeels ‘Lang zal ze leven’. Ook riepen ze ‘Shakira Shakira’. Dat is mijn bijnaam, omdat ik zo graag dans. Het ontroerde me dat ze voor me zongen.”
Over 2 jaar ga ik met pensioen. Maar ik blijf dan actief. Stilzitten is niets voor mij. Er is genoeg te doen. Ik ga graag uit eten. En ik blijf op mijn kleindochter van 6 passen. En misschien kan ik nog wel vrijwilligerswerk op haar school doen.
Ik wil hier het liefst zo lang mogelijk blijven wonen. Maar, ik denk ook weleens na over de toekomst. Nu kan ik nog moeiteloos traplopen. Straks misschien niet meer. Dat moment wil ik in ieder geval voor zijn. Doorstromen naar een benedenwoning. In deze buurt. Vlakbij mijn dochters. Dat zou me wel wat lijken.”
Soms past een woning niet meer bij je levensfase. Wat zijn jouw mogelijkheden om door te stromen naar een meer passende woning? Neem contact op met een van onze wooncoaches. Een wooncoach helpt oudere huurders met advies, informatie en begeleiding als je denkt over verhuizen.